blond włosy

См. также в других словарях:

• blond — ndm «tylko o włosach: jasny, złotawy, płowy» Włosy, wąsik blond. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kręcone włosy — {{/stl 13}}{{stl 7}} włosy układające się w loki, fale, nie proste naturalnie lub w wyniku zabiegów fryzjerskich włosy wijące się, kędzierzawe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopak z krótkimi, mocno kręconymi włosami. Dziewczyna z lekko kręconymi włosami …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• blondas — m IV, DB. a, Ms. blondassie; lm MB. y (także B.=D. tylko o chłopcach) żart. «osoba mająca blond włosy, zwłaszcza dziecko» Dziewczynka była tłuściutkim blondasem …   Słownik języka polskiego

• blondynka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. blondynkance; lm D. blondynkanek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta mająca jasne, blond włosy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …   Słownik języka polskiego

• włos — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. włossie {{/stl 8}}{{stl 7}} nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka człowieka i innych ssaków tkwiący trzonem w skórze i wystający z niej na różną długość; składnik owłosienia, przede wszystkim głowy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• tlenić — ndk VIa, tlenićnię, tlenićnisz, tleń, tlenićnił, tlenićniony pot. «utleniać, rozjaśniać (zwykle włosy)» Tlenić włosy na jasny blond. tlenić się «być tlenionym; stawać się jasnym» …   Słownik języka polskiego

• Haar — 1. An einem Haar zieht man mich hin, wo ich gern bin. – Körte, 2504. 2. Auch ein Haar hat seinen Schatten. – Eiselein, 266; Simrock, 4151. Böhm.: I vlas má svůj stín. (Čelakovsky, 284.) Lat.: Etiam capillus unus habet umbram suam. (Eiselein,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

• czupryna — ż IV, CMs. czuprynanie; lm D. czuprynayn «bujne, gęste włosy układające się swobodnie na głowie» Blond, siwa, szpakowata czupryna. Przyczesać, przygładzić, przystrzyc czuprynę. Czupryna sterczy, spada komuś na czoło. ◊ Komuś się kurzy z czupryny… …   Słownik języka polskiego

• ni — 1. «spójnik łączący zaprzeczone równorzędne człony zdania lub zdania współrzędne, zwykle powtórzony przed każdym z członów łączonych» Nie mieć ciszy ni spokoju. Nie mieć pieniędzy ni rozgłosu. Powiedział coś ni do siebie, ni do nich. Widzieć coś… …   Słownik języka polskiego